بازداشت  موقت

جواب سوال خیلی از خانوادهایی که به مراجع قضایی مراجعه می نمایند و به آنها می گویند علی الحساب متهم می بایستی با قرار بازداشت موقت در زندان محبوس  بماند. و خانواده ها تصور میکنن  که  منظور از موقت یعنی  بازداشت بمدت چند ساعت در مرجع انتظامی و یا بازداشتگاه دادسرا و ….

اکنون می خواهیم به بررسی این قرار و محدودیت های آن بپردازیم:

قرار بازداشت موقت چیست؟ چرا برای متهم ها صادر می شود؟ و مدت زمان آن چقدر است؟

شدیدترین قرار تامینی که در ماده ی 217 قانون آیین دادرسی کیفری معرفی شده، قرار بازداشت موقت است که  یعنی  بازداشتی که با هیچ ضمانتی تامین  نمی شود تا زمانیکه قاضی قرار را تبدیل به وثیقه و یا کفالت نماید و بیشتر برای جرایم ذیل صادر می شود:

1_جرائمی که مجازات قانونی آنها سلب حیات (مانند قصاص یا اعدام)، حبس ابد یا قطع عضو (مانند سرقت حدی) باشد. به علاوه جنایات عمدی علیه تمامیت جسمانی افراد که میزان دیه آنها یک سوم دیه ی کامل یا بیشتر از آن باشد.

2_جرائم تعزیری درجه یک، دو،سه و چهار.

جرائم علیه امنیت داخلی و خارجی کشور که مجازات قانونی آنها تعزیر درجه 1،2،3،4،5 باشد.

3_ایجاد مزاحمت، آزار و اذیت بانوان و اطفال.

4_تظاهر، قدرت نمایی و ایجاد مزاحمت برای اشخاص که به وسیله ی چاقو یا هر نوع اسلحه انجام شود.

5_سرقت، کلاهبرداری، ارتشاء، اختلاس، خیانت در امانت، جعل یا استفاده از سند مجعول؛ در صورتی که مشمول بند 2 نباشد و متهم دارای یک فقره سابقه محکومیت قطعی به علت ارتکاب هر یک از جرائم مذکور باشد.

مدت اعتبار این قرار:

در قانون آیین دادرسی کیفری فعلی مدت اعتبار قرار بازداشت موقت در جرایمی که رسیدگی به آن‌ها در صلاحیت دادگاه کیفری استان است چهارماه و در بقیه جرایم که رسیدگی به آن‌ها در صلاحیت دادگاه‌های کیفری عمومی یا اختصاصی است دو ماه در نظر گرفته شده است و پس از صدور بمدت  ده  روز  قابل اعتراض می باشد.

نکته  پایانی:

در صورت  داشتن هرگونه  سوال و یا مشاوره با موسسه حقوقی صاحب اندیشه در ارتباط  باشید و از مزایا یکبار نگارش  لایحه  بصورت بهره مند گردید.